یک خبر ناب زاگرسی
داستان واقعی مهریه جالب زوج کرد درکردستان
روایتگر داستان: محمد فتاحی
اذرماه 1404
در روزهایی که مهریهها اغلب با عدد سکه و وزن طلا سنجیده میشوند، دو جوان عاشق کامیارانی از دل کردستان، عشقشان را با معیاری دیگر به عقد کشیدند:
کاشت ۲۷۲۵ نهال بلوط در خاک مقدس زاگرس
عکسی که این روزها در فضای مجازی برای مردم ایران وایرال شده، فقط عکس یک عروس و داماد نیست؛ عکس یک عهد بزرگ و جاودانی است( شکل بالا ).
عهدی که به جای بار کردن سکه بر دوش یکدیگر، بذر امید را در خاکِ دردمند زاگرس کاشتند تا ریشههای عشقشان با ریشههای بلوط درهم تنیده شود و شاخسارهای ان تا ابد بر آسمان زاگرس و ایران، سایهبان باشد.
آنها نگفتند «مهریهام فلان مقدار طلا»، گفتند:
«مهریهام ؛
زندگی جنگل، زندگی خاک، زندگی نسلهایی که هنوز نیامدهاند.»
آنها نگفتند «عروسی یمان را در تالار مجلل برگزار کنیم»،
گفتند: «عروسیمان را زیر آسمان زاگرس، کنار نهالهای تازه کاشتهشده برگزار کنیم تا صدای خندهمان با صدای باد در برگهای درختان بلوط یکی شوند.»
این دو پرنده عاشق، بالهایشان را نه بر قفس طلا، بلکه بر پهنه سبز زاگرس گشودند.
آنها نشان دادند که عشق وقتی پایدار گردد، دیگر فقط آن دو نفر را در بر نخواهد گرفت ؛
بلکه : جنگل را، رود را، پرنده را و آینده را هم شریک خودشان خواهند کرد.
آنها گفتند ،این آغاز یک فصل کاملاً نو در تاریخ عشقورزی ماست:
فصلی که در آن مهریه دیگر «بار» نیست، «بال» است؛
بالی برای پرواز دادن طبیعت.
فصلی که در آن هر جوانه سبز شده، حلقه ازدواجی تازه است بر انگشت زمین.
فصلی که در آن هر عروسی، یک تولد دوباره برای زاگرس میشود.
ای جوانان ایران!
ای عاشقان جهان!
نگاه کنید به این دو دلدادۀ کامیارانی؛
آنها به ما آموختند که میشود عاشق بود و همزمان عاشق زمین ماند.
میشود پیوند بست و همزمان پیوند شکست های حال و گذشته گان را ترمیم کرد.
میشود جشن گرفت و همزمان جشن طبیعت را برپا کرد.
بیایید این حرکت را از کردستان ، به تمام ایران و جهان ببریم:
که از این پس، درهر عروسی، یک جنگل احیا گردد.
هر مهریه، یک امید سبز باشد.
هر حلقه ازدواج، یک حلقه درخت بر تن خاک باشد.و تو ای زاگرس!
تو ای مادر بزرگ مهربان غرب ایران!
این دو جوان با نیت پاکشان، روح تازهای در تو دمیدند.
حالا هر نسیمی که در برگهای درختان بلوط میپیچد، نام آنها را زمزمه می نمایند.
هر قطره بارانی که بر نهالها میبارد، برایشان دعای خیر نمایند.
مبارک باد ، یاد ،این دو یار پاک سرشت را،
مبارک باد، بر زاگرس که دوباره عاشق شد،
مبارک باد ، بر زاگرس که یاد داد ، عشق را، اینگونه هم میشود، نوشت:
با دستانی پر از خاک و قلبی پر از درخت.
سبز باشید و پایدار باشید.