نسیم امید
از
محمد فتاحی
بهمن ماه 1403
:
ویدیوی پرنده ای در حال ساختن لانه در فضای مجازی، که حاصل 58 روز فیلمبرداری است و نوشته بود جز خدا کسی نمی تواند این همه زیبایی را خلق و برنامه ریزی نمایند، انتشار یافته بود.
من چند بار کلیپ را نگاه کردم ، تصمیم گرفتم در باره این رخداد با کار شگرف انگیز فردی که با قرار دادن دوربین بر بالای لانه کل ماجرا را به تصویر کشیده، متنی را بیافرنیم و تقدیم دوستدارن طبیعت نمایم . و نام انرا نسیم امید گذاشتم .
من یک محقق بازنشسته هستم و دو سال است این وبسایت را راه اندازی و بارگذاری کرده ام . هر چند تخصص اصلی من منابع طبیعی ( جنگل و پوششهای گیاهی) تجدید شونده است اما ارتباط مستقیمی با این رخداد ارزشمند را دارا است. معتقدم همگان ممکن است طالب نوشته های تخصصی من نباشند، به ناچار گاهی کلیپ های ارزشمند اجتماعی رسیده را در لابلای مقالات بارگذاری شده قرار میدهم تا خوانندگان با عشق و علاقه ای وافرتری، مطالب بارگذاری شده طبیعت را بخوانند
نسیم امید :
در دل طبیعت، جایی که رنگ‌ها و صداها با هم، همصدا می‌شوند، زندگی در هر گوشه‌اش دمی تازه می‌زند. در میان این زیبایی‌ها، در گوشه‌ای محقر ، واقعیتی آغاز می‌شود که همگان را به تفکر وامی‌دارد. در آغوشی امن از خاک و عشق، پرنده‌ای کوچک در انتظار روزی است که پَرهایش را باز کند و به آسمان بی‌نهایت پرواز کند. او در لانه‌ی خود، با عشق و امید، تخم‌هایش را در لانه ساخته شده می‌پروراند؛ نشانه‌ای از پایبندی به زندگی و نقاط عطف آن.
این لانه، نه تنها مکانی برای زندگی، بلکه نشانی واضح از ارتباط عمیق با طبیعت را می رساند، جایی که پایداری و عشق با هم گره خورده‌اند. هر روز، در انتظار آن لحظه‌ی معجزه‌آسا است؛ وقتی جوجه‌ها یکی پس از دیگری به دنیا می‌آیند و زندگی در این لانه‌ی کوچک، عطر امید را در هوا می‌پراکند. آسمان آبی منتظر است، و جوجه‌ها با هر پر زدن ، در دل خود شجاعت و آرزو ها را پرورش می‌دهند.
ما نیز در این سفر زندگی، به مانند آن پرنده‌ی کوچک، باید بپذیریم که هر چالشی که بر سر راهمان قرار می‌گیرد، فرصتی است برای رشد و شگفتن. در میان لانه‌های محقر زندگی، بدانید که عشق و امید می‌توانند به ما بال پرواز دهند. بیایید با هم در این سفر پر از زیبایی، از لانه‌ی دل به آسمان آبی پرواز کنیم و با نسیم امید، زندگی ها را جشن بگیریم.
نتیجه اینکه :
1– پذیرفتن واقعیت ها :
پرواز جوجه‌ها، نماد آزادی و شروعی دوباره هستند. آنها با بال‌های تازه، به آسمان می‌پرند و به ما یادآوری می‌کنند که هیچ چیز غیرممکن نیست. این داستان یا تمثیل نیست ، بلکه واقعیتی است از زندگی ، نه تنها برای آن پرنده های کوچک، بلکه درباره تمام ما ها است. هر یک از ما می‌توانیم با عشق و تلاش، دنیای بهتری را بسازیم و سوار بر بال‌های امید، به سوی آسمان ابی پرواز کنیم.
2-پذیرفتن چالش ها :
چالش‌ها بخشی طبیعی از زندگی همه ما هستند و نباید از آنها ترسید. بلکه باید آنها را به عنوان فرصت‌هایی برای رشد و پیشرفت از طریق تجربه و یادگیری، تقویت مهارت‌ها ، افزایش اعتماد به نفس، توسعه شخصیت… در نظر گرفت. با نگرش مثبت و اراده قوی، باید از هر چالشی به عنوان یک پل برای رسیدن به اهداف و آرزوهایمان استفاده نماییم . پس باید چالش‌ها را پذیرفت و از آنها به نفع خود بهره‌برداری کنیم
3 – انتقال درس های زندگی :
ما باید از واقعیت ها و رخداد هایی این پرنده زحمتکش الهام بگیریم ،که زندگی زیباست ، زندگی را باید با عشق و امید آغاز و با مقاومت و مدارا کردن، درس های شجاعت، بردباری و ارزو های رنگین را در دلهایمان پرورش دهیم و انرا به نسلهای اینده این سرزمین هدیه و در هر مرحله ای ، جشن سپاسگزاری را بربرپا نماییم.
ضرب المثل ها و آموزه های فارسی در رابطه با پایداری وعشق پرنده :
- هر انکس دندان دهد ، نان دهد
این ضرب المثل برگرفته از حکایت کوتاه و اشعار زیبای سعدی است
یکی طفل دندان برآورده بود پدر سر به فکرت فرو برده بود
که من نان و برگ از کجا آرَمَش؟ مروّت نباشد که بگذارمش
چو بیچاره گفت این سخن نزد جفت نگر تا زن او چه مردانه گفت
مخور هول ابلیس، تا جان دهد هر آن کس که دندان دهد نان دهد
- ایمان به رزاق بودن خدا
حافظ گفته است :
حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است ازبهر معیشت مكن اندیشه باطل
صائب تبریزی گفته است:
رزق ما بیدست و پایان بی طلب خواهد رساند در رحم آنكس كه روزی را مهیا كرده‌است.
و مولاناگفته است:
گفت از ضعف توكل باشد آن ورنه بدهد نان كسی كه داد جان
و من میگویم :
انکه جان دهد ، نان دهد
منابع مورد استفاده :
1- یوسف نیا، شاعر و محقق، درگفتگو با برنامه «صبح به وقت فرهنگ» درخصوص شعر مخور هول ابلیس تا جان دهد، 1403
2 – بوستان سعدی ،تصحیح محمد علی فروغی