منشور سبز زمین

منشور سبز زمین



صدای حکیمان جاودان برای زاگرس و سیارهٔ آبی

به 4 زبان: فارسی ، انگلیسی ، عربی و کردی
The Green Earth Charter | ميثاق الأرض الخضراء | په‌يمانى سەوزى زەوى

من محمد فتاحی، استادیار بازنشستهٔ مؤسسهٔ تحقیقات جنگل‌ها و مراتع ایران،
در 30 سال خدمت و بیست سال پس از بازنشستگی، حدود 200 مورد مقاله، خلاصه کتاب ها ، ویدئو و مطالب جذاب اجتماعی را در وبسایت  "westforests.ir قرار داده و ادامه خواهد داشت  ؛

تنها به یک آرمان:
 که خانهٔ کوچکم زاگرس و خانهٔ بزرگم زمین را سبزتر، چشمه‌ها پرآب‌تر، آسمان آبی‌تر و ساکنانش مهربان‌تر از گذشته ببینم.


این منشور نه از من، بلکه  صدای همهٔ حکیمان ایران و جهان است.


ده گوهر سبز از ده حکیم جاودان

سعدی: «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند … تو کز محنت دیگران بی‌غمی، نشاید که نامت نهند آدمی»
مولانا: «بیا که نوبتِ صلح است و آشتی، که جنگِ گل با خار سر آمد»
حافظ: «هر سبزه که بر کنار جویی رست، گوئی ز لب فرشتگان بوست»
خیام: «این کوزه چو من عاشق زالی بود … اکنون در خاک است و خاکش گلستان کرد» 
فردوسی: «درخت تو گر بار دانش گیرد، به زیر آوری چرخ نیلوفری را»
سنکا (رومی): «ما بخشی از طبیعت هستیم، نه ارباب آن. مسافریم، نه مالک.»
رئیس سیاتل (سرخپوست): «زمین متعلق به ما نیست، ما متعلق به زمینیم.»
وانگاری ماتائی (کنیا): «تا وقتی یک زن آفریقایی یک درخت بکارد، امید هست.»
 بودا: «همان‌گونه که مادر با جان خود از تنها فرزندش حفاظت می‌کند، نسبت به همهٔ موجودات محبت بی‌کران داشته باش.»



ما که از هر قوم و آیین و زبانی هستیم،
در برابر این نقطهٔ آبی کوچک در بیکران کیهان،
عهد می‌بندیم که:

درخت بکاریم، آب را نگه داریم، خاک را زنده کنیم،
تا وقتی نام‌مان فراموش شود،

سایهٔ درختی که کاشتیم هنوز خنک باشد
و نسیمی که از برگ‌هایش می‌گذرد، نام ما را با مهربانی زمزمه کند.

عهد مشترک ما

تا آخرین بلوط زاگرس
تا آخرین قطرهٔ آب خلیج فارس
تا آخرین نفسِ زمین

همه با هم جنگل ها و منابع ابی ایران زمین را حفاظت می نماییم.

محمد فتاحی
حافظ بلوط‌های زاگرس
1404و۲۰۲۵